Koronavirüs salgını yok, maske yok, toplumsal uzaklık hududu yok; vilayet ve ülke hudutları ise hala duruyor. Çok da uzak olmayan bir geçmişte Tinder'da beşerler birbiriyle eşleşip dört nala sevişiyor. Bir kişi hariç… Ortamların aranılmayan ismi, namıdiğer: 'Dört Nal Sarman'
Tebrikler yeni bir eşleşmen var!
Hayatımda hiç kimsenin olmayışı lakin bu kadar hoş yüzüme vurulabilirdi. Saniyeler saatleri, saatler günleri, günler haftaları kovalarken, bir uygulama kristalleşmiş yalnızlığımın farkındaymışçasına beni 'Tebrik' ediyordu.
En büyük başarısı rahme birinci ulaşan sperm olan ben, bu tebriğe sarıldım ve Rus kökenli eşleşmeme steplerde başı boş dolanan yılkı atları misali koşmaya başladım.
Çernobil dizisi ile bir arada konuşulacak hususların çeşitliliği elimi güçlendiriyor.
Rus edebiyatı, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği tarihi, Wassily Kandinsky işleri, Lev Troçki'nin sürgünde Büyük Ada'da geçirdiği vakitlere hakim olmam da gayreti.
Karşılaşabileceğim en berbat tablonun senaryosu benim için bir tweetten ibaretti
Fakat hiçbiri yaşanmadı. Süratli bir 'Selam, n'aber?' girişinin akabinde, o hafta içi bir teknede gerçekleşecek Birsen Tezer konseri için iki bilet aldım. Teklifimi geri çevirmedi. Hem zahmetsiz oldu, hem de konuşabileceğimiz mevzuları öğütmeden buluşma etabına geçebildim.
Kadıköy'de buluşma günü!
Büyük bir heyecanla, geceye en sevdiğim kıyafetlerimi giyerek hazırlandım. Tek ayakkabım, tek gömleğim ve pantolonum olduğu için kararsızlık yaşamadım. Kıyıda onu bekleyip 'Bu gece o gece' diyerek kendimi motive ederken bir yandan da Birsen Tezer modülleri mırıldanıyordum.
Parçalara eşlik edilecek, bilinmeyen çeşitte dans figürleri sergilenecek, denizde olacağımız için fiyasko durumunda yanımda getirdiğim kollukları ayak bileklerime takarak suya atlanacak… Her şey muhteşem! Zira kalabalığın içinden tüm vakitlerin hoşu bana yanlışsız yürüyor ve kalp atışlarım bir Lars Ulrich solosuna dönüşüyor.
Nasıl anlatayım?
Salgın günlerinde bir sefer daha o sureti gözümün önüne getirince daha sıkı sarılıp kucaklaşmak isterdim. Tinder profilinde yer alan fotoğraflarının bilakis ihtişamlı, en az profilindeki bakışlar kadar hiçbir şey istemediğinden emin.
Üzüm suyu akıyor.
Bir yandan meyve sularımızı yudumlayıp bir yandan modüllere eşlik ediyoruz. Vücudum uzun vakittir olmadığı kadar karşı cinsten birine yakın. Heyecanlıyım. Gecenin ilerleyen saatlerini, makus mukadderatımı zıt çevireceği için iple çekiyorum. Ağızdan öpüşmek falan…
Bazı modülleri boğaz atmosferine iç ediyoruz. Kentin caddelerinde geçirdiğim vakitleri anlatıyorum. Keyfi yerinde. Hayvansever istikametimi de görmesini istiyorum. Yanımda getirdiğim simitle martıları besliyorum. Bu davranışım ona anlamsız geliyor, bakışlarından anlıyorum.
O konuşuyor. Efsunlu hoşluğunun altında yekpare hüzün yatıyor. Başından geçen badireleri bir de ondan dinleyebilirseniz ne demek istediğimi anlarsınız. Kol kanat germek ve daha fazla üzüm suyu içmek istiyorum. Lakin ikisi için fazla çelimsizim. Ya üzüm suyu ya yardım… İkisinden birinin tercih edilmesi gerektiği kritik andayım. Aklıma Behzat Ç. dizisi geliyor; 'Harun'u silkelediler, sen etme' diyorum. Libidomun bana verdiği yetkiye dayanarak Rusya'ya kredi açıyorum.
Ciğer yer miyiz?
Gece boyunca anlattığı kıssaların yarattığı sarhoşluk ve dans ederken gerçekleşen yakınlaşmalarımız sayesinde tekneden uçarcasına iniyorum. Bana 'Ciğer yer miyiz?' diye soruyor. 'Elbette' diyorum. Yumuluyoruz Kadıköy sokaklarında makûs haber alameti bol soğanlı ciğer şişlere…
Yüzü gülüyor… Her şeyimiz tamam. Yerden kalkıyoruz ve kolkola yürümeye başlıyoruz meskenine gerçek. Apartmanın kapısını açıyor ve bana dönüyor: 'Sen nerede kalacaksın?'
Toplanın 'şimdilik' konuta dönüyoruz.
Bu usul öyküleri biriktirecek çok boş vaktim oldu maalesef. Her eşleşme farklı bir dünyanın kapılarını açmak üzereydi. Bakalım bir sonraki buluşmamda nasıl bir kaygının içine düşeceğim!? Dört Nal Sarman'ı takipte kalın ????
